Wat er komen gaat...

Aanstaande woensdag (25 juli) ga ik weer naar de VU. Het ziet er niet naar uit dat ik eind juli ga beginnen met chemotherapie. Wanneer wel? We gaan het er woensdag weer over hebben.

Ze zijn terughoudend om te beginnen omdat nu de situatie in mijn bloed/beenmerg rustig en redelijk stabiel is. Technisch gesproken heb ik nog geen leukemie, maar een voorstadium hiervan (Myelodysplasie). Dit betekent dat er in mijn beenmerg een percentage aan verkeerde cellen zit, maar dit percentage is nog niet zo hoog dat het de andere cellen gaat verdringen. Dit gaat op den duur wel een keer gebeuren, maar wanneer dat is niet duidelijk, het schijnt best lang zo rustig te kunnen blijven.

Ze willen nog niet beginnen omdat er nu geen urgentie is, het risico dat er nu iets mis gaat is zeer klein, kleiner dan de risico's die de behandeling met zich meebrengt. Ze geven dan liever bedden aan urgentere gevallen.

Dit betekent niet dat ze pas beginnen als ik me ziek voel. Mijn bloed wordt gemonitord en als de trend de verkeerde kant op gaat gaan we beginnen. Elke keer dus weer een beetje verlenging, het is een rare situatie maar ik leg me er maar bij neer en geniet van de zomer!

Stekkertjes

Toen we aan het inpakken waren voor onze vakantie vroeg Binkie aan me: 'Vergeet je je stekkertjes niet'? Ik ben in haar ogen iemand die een aanzienlijk deel van zijn tijd besteed aan het in- en uitpluggen van allerlei stekkers en adapters. En ze heeft gelijk.

Ik gebruik een hoop apparaatjes en die moeten allemaal worden opgeladen. Dus gesleep met adapters is het gevolg, om maar niet te spreken van het constante ontwarren van die hap. Het maakt niet uit hoe net je alles in je tas doet, zelfs met een keurig knoopje in iedere kabel (niet te strak, ik weet wat ik doe), na enige tijd is alles verworden tot één volledig met elkaar verwoven kabelsysteem. Zolang we niet van al die draden af raken leven we allemaal nog hopeloos in de 20e eeuw, ons onderwerpend aan de grillen van de stekkermafia die voor elk apparaatje een apart stekkertje op de markt brengt. En nu ik toch bezig ben: de levensduur van batterijen en accu's mag ook stukken langer!

Ik zet mijn hoop hierop: Witricity!

Milan in de VS

dag allen,

vanaf heden zal ik jullie hier berichten over mijn reis naar de VS.

Dus ...groetjes milan

Op zoek naar koeling

Vers terug uit Italië, ik open de koelkast voor een good ol' gin & tonic, maar het blikje tonic is niet zo koud als ik zou willen. Hmm. Ik open uit nieuwsgierigheid de vriezer en de geur van rotte vis zegt genoeg: onze koelkast heeft het tijdens onze vakantie begeven. Gisteren dus de hele dag aan fridge-spotting gedaan. Na een paar uur was ik er bijna van overtuigd dat zo'n ijsblokjesmachine in de deur echt heel handig is.

Maar ik hou het hoofd koel, en hou me in. Het is echter niet gemakkelijk je beoogde exemplaar te scoren, levertijden van 3-6 weken zijn blijkbaar heel normaal in de wereld van Samsung, Siemens, en LG. Het moet dan ook helemaal uit Korea komen.