Sinds ik hier lig droom ik ongelooflijk veel. Althans, ik herinner me telkens erg goed wat ik even daarvoor heb gedroomd. Het zijn veelal realistische dromen, er komen veel bekenden in voor en het aandeel wonderlijke gebeurtenissen en ontwrichte natuurwetten is relatief klein. Hierdoor heb ik na het wakker worden vaak eventjes nodig om de boel op een rijtje te zetten. Okee, dat gesprek heb ik dus niet echt met hem gevoerd, die verhitte discussie heeft nooit plaatsgevonden, dat dak zit er gewoon nog op, etc. Het is gemakkelijker om een sprong in een zwembad vol Gin & Tonic achter je te laten dan een ruzie met een goede vriend. Ik maak dus toch nog heel wat mee met jullie, ondanks mijn huidige ingesloten bestaan.
Grappig is overigens dat in ongeveer de helft van mijn dromen er een link is met mijn ziekenhuisopname. Het verschil zit hem er in of er in de bewuste droom een infuuslijntje onder mijn linkersleutelbeen uit komt of niet.
Een dag uit het leven van David Windvaantje
Behalve om te weten te komen hoe het met mij gaat - ik heb leukemie - kan je hier ook terecht voor vrolijkheid en wetenschap.
Beide kan je ook zelf bijdragen door te klikken op 'reacties' onder een bericht.
Beide kan je ook zelf bijdragen door te klikken op 'reacties' onder een bericht.
zaterdag 29 september 2007
Dag 27
Gepost door David op 18:50
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Het grote feest
Hoe wordt je bloed- en stamceldonor?
Voor uitgebreidere informatie over stamceldonatie, kijk hier en hier!
Nu er voor mij naar beenmerg (stamcellen) wordt gezocht blijkt maar weer hoe fijn het is dat andere mensen dat beschikbaar willen stellen.
Jij kan dat ook! Al ben je misschien geen match met mij, dan wel met iemand anders. Zonder donoren kan het cirkeltje niet rond komen. Barbra-Joy zocht het voor mij uit:
Ik stond al ingeschreven bij de bloedbank en heb even opgezocht wat iemand die beenmergdonor (heet eigenlijk
stamceldonor) zou moeten doen. (Dit ga ik dus zelf ook doen). In het kort:
Kortom, je hoeft slechts een paar buisjes te geven (kan ook 's avonds in 1 van de centra) en mocht je ooit iemands leven kunnen redden, dan wordt er contact met je opgenomen. De echte donatie kan tegenwoordig ook met beinvloeding van medicijnen, dan is narcose niet meer nodig. En met narcose ben je dan uiteindelijk hooguit een dag in het ziekenhuis. Dat valt dus best mee.
Nu er voor mij naar beenmerg (stamcellen) wordt gezocht blijkt maar weer hoe fijn het is dat andere mensen dat beschikbaar willen stellen.
Jij kan dat ook! Al ben je misschien geen match met mij, dan wel met iemand anders. Zonder donoren kan het cirkeltje niet rond komen. Barbra-Joy zocht het voor mij uit:
Ik stond al ingeschreven bij de bloedbank en heb even opgezocht wat iemand die beenmergdonor (heet eigenlijk
stamceldonor) zou moeten doen. (Dit ga ik dus zelf ook doen). In het kort:
Wat gebeurt er als ik mij heb aangemeld als stamceldonor?
Nadat u een verklaring hebt ondertekend waarin u zich bereid verklaart stamceldonor te willen worden, worden enkele buisjes bloed bij u afgenomen voor de bepaling van uw HLA-bloedgroepen. Onder een codenummer worden, via de registratie door de Nederlandse Stichting Europdonor, uw gegevens opgenomen in het wereldwijde bestand en dan is het afwachten of men ooit stamceldonor zal worden voor een patiënt ergens in de wereld. De kans is namelijk ook één uit duizenden, dat de HLA-typering van een patiënt bij de uwe past. Natuurlijk kunt u gewoon op de gebruikelijke manier doorgaan met het geven van bloed of plasma.
Kortom, je hoeft slechts een paar buisjes te geven (kan ook 's avonds in 1 van de centra) en mocht je ooit iemands leven kunnen redden, dan wordt er contact met je opgenomen. De echte donatie kan tegenwoordig ook met beinvloeding van medicijnen, dan is narcose niet meer nodig. En met narcose ben je dan uiteindelijk hooguit een dag in het ziekenhuis. Dat valt dus best mee.
3 opmerkingen:
Nou je gelooft het misschien niet, maar sinds jij in het ziekenhuis ligt droom ik zeer regelmatig ziekenhuisdromen. Omdat ik vaak 's avonds voor het slapen gaan nog even je bericht-van-de-dag lees zit dat dus in mijn hoofd. De ene keer ben jij het lijdend voorwerp, de andere keer lig ik zelf in dat bed.
En dat terwijl ik je nooit opgezocht heb, dus geen enkel idee heb hoe het er daar uitziet!
Hierbij een gouden tip: Schrijf je dromen op. Dat is echt de moeite waard, en het liefst zsm nadat je wakker wordt, want ik heb ergens gelezen (en ook ondervonden) dat je 10 minuten later alweer 50% vergeten bent. Ik heb dit een tijd gedaan en er echt een paar prachtexemplaren aan overgehouden die ik me nog steeds levendig voor de geest kan halen...
Liefs, Hester
Dan biedt ik voor de zekerheid maar mn excuses aan voor alle eventuele nare dingen die ik gezegd dan wel gedaan heb in je dromen.
Droom fijn!
Een reactie posten