Een dag uit het leven van David Windvaantje
Behalve om te weten te komen hoe het met mij gaat - ik heb leukemie - kan je hier ook terecht voor vrolijkheid en wetenschap.
Beide kan je ook zelf bijdragen door te klikken op 'reacties' onder een bericht.
Ik voel me lekker, eet weer goed, lees en converseer. Wat is het toch een goed gevoel als de boel weer gaat draaien en je weer naast je automatische piloot in de cockpit plaatsneemt. Je hebt het goed gedaan kerel, en nou wil ik weer eens even sturen.
Vanaf vanavond krijg ik minder prednison, als mijn lijf daar goed mee omgaat ben ik voor het weekend thuis.
Ik sprak vandaag met een grote meneer die hier ook ligt. Hij komt uit Polen en spreekt Nederlands met een schitterend diktongig accent. Heeft over de zeeën gevaren en de wereld gezien. Nu is hij ziek en hij is bang om als een plantje te eindigen, vertelde hij. Zijn geloof verbiedt hem om in dat geval (of in welk ander geval dan ook) te kiezen voor euthanasie. Hij maakt zich grote zorgen.
Hoe is het toch gekomen dat mensen aan de ene kant geloven dat hun god alles heeft gemaakt en over alles beslist, maar aan de andere kant dat die ene keus voor barmhartigheid voor jezelf opeens iets zou zijn waarmee je onder de goddelijke duiven zou schieten? Het komt mij voor als een jammerlijk misverstand. Ik sprak er uitgebreid over met de grote meneer, en over een hoop andere dingen ook, maar de knoop in zijn maag wilde niet losser worden.
Hoe wordt je bloed- en stamceldonor?
Voor uitgebreidere informatie over stamceldonatie, kijk hier en hier!Nu er voor mij naar beenmerg (stamcellen) wordt gezocht blijkt maar weer hoe fijn het is dat andere mensen dat beschikbaar willen stellen.
Jij kan dat ook! Al ben je misschien geen match met mij, dan wel met iemand anders. Zonder donoren kan het cirkeltje niet rond komen. Barbra-Joy zocht het voor mij uit:
Ik stond al ingeschreven bij de bloedbank en heb even opgezocht wat iemand die beenmergdonor (heet eigenlijkstamceldonor) zou moeten doen. (Dit ga ik dus zelf ook doen). In het kort:
Wat gebeurt er als ik mij heb aangemeld als stamceldonor?
Nadat u een verklaring hebt ondertekend waarin u zich bereid verklaart stamceldonor te willen worden, worden enkele buisjes bloed bij u afgenomen voor de bepaling van uw HLA-bloedgroepen. Onder een codenummer worden, via de registratie door de Nederlandse Stichting Europdonor, uw gegevens opgenomen in het wereldwijde bestand en dan is het afwachten of men ooit stamceldonor zal worden voor een patiënt ergens in de wereld. De kans is namelijk ook één uit duizenden, dat de HLA-typering van een patiënt bij de uwe past. Natuurlijk kunt u gewoon op de gebruikelijke manier doorgaan met het geven van bloed of plasma.
Kortom, je hoeft slechts een paar buisjes te geven (kan ook 's avonds in 1 van de centra) en mocht je ooit iemands leven kunnen redden, dan wordt er contact met je opgenomen. De echte donatie kan tegenwoordig ook met beinvloeding van medicijnen, dan is narcose niet meer nodig. En met narcose ben je dan uiteindelijk hooguit een dag in het ziekenhuis. Dat valt dus best mee.
11 opmerkingen:
Hé David!
Tsja, er is denk ik geen eenduidig antwoord op.
Zelf weet ik eigenlijk niet of ik geloof in God, ik denk van niet, ik denk niet dat ik dat kan. Soms zou ik het wel willen, maar mensen die op een dergelijke manier geloven weerhouden mij ervan. Het beangstigd me.
Als ik ooit echt ga geloven dan is dat in een God bij wie ik altijd welkom ben en die ik recht in de ogen kan kijken en dan hoop ik op een warme glimlach die elke knoop in de buik laat verdwijnen.
Groetjes
Na de festivalvoorstelling vanavond geloof ik natuurlijk alleen nog maar in een Micetro (dat werd Jacob Banigan overigens, je kent hem nog wel).
Wat fijn dat je je beter voelt!!
Dikke zoenen van Anja
He David
Toch cool dat een paardemiddel een konijntje weer op de been krijgt. Fijn dat het beter met je gaat! Wel doorbloggen als je naar huis mag hoor. Je berichtjes werken verslavend.
Maaike (FDUW)
Ha David,
Wat een waanzinnig mooie en ontroerende stukjes schrijf je vanuit Rotterdam!
Ook vanuit hier hopen we dat je dit weekend naar huis kan, en dan rustig aansterken en beter worden.
Hang in there!
Huub & Tanja
God typeer je eerder met de duif dan met de havik. Een vogel die van ver uit de hemel neerstrijkt en die zonder dat je het voelt op je schouder landt. Zo is God. Hij is geen steen uit de hemel maar een klopje op de schouder. (gedeelte uit een preek van pastoor Brouwer)
Maar let op, vooral niet onder die goddelijke duiven schoppen, de kans dat je iemand zijn hoofd raakt is groot.
Lebbow, denkt aan.
Ha David,
Jij bent de man die later met vrouw/vriendin over opvliegers kan praten en die dan ook nog weet waar hij het over heeft. Voor Binky is de overgang nog heel ver weg, maar de toekomst ziet er zonnig uit.
Voor mij is God meer degene die je steunt dan je stuurt.Die immense kracht die jij van binnen hebt, heeft voor mij iets met Hem/Haar te maken.
Liefs uit Vlaardingen.
Goede berichten David, joepiedepoepie!!!
Liefs uit Leusden van Klaas
(Mochten er uit onverwachte hoek vragen komen van ene Sinterklaas dan komen ze niet van mij...)
Klaas durft niet, maar het
antwoord is, Ja ook.
Lebbow, niet meer zo weelderig op dit uur.
Hallo David
Gelukkig gaat het beter met je! Als je gelooft in je zelf, heb je dan nog een god nodig? Ik weet het niet, maar ik geloof in de kracht van mensen en in die van jou.
Binky (zelf ook behoorlijk sterk naar ik lees) zal wel blij zijn met zo'n stoere bink als jij!
Groeten van Gerty (Louppen weetjewel)
Ha Naober,
Effe naar Duitsland en David knapt meteen op. In Duitsland een Spanjaard met humor ontmoet. Zij voornaam is Jezus. Zijn vader heet ook Jezus, dus hij is de zoon van God. Toevallig heet zijn moeder ook nog Maria. Ik zal hem eens bellen over die Pool.
Mijn Spaanse Jezus is een echte Jezus. Tijdens het eten draaide hij de glazen van zijn buurvrouw om. Zo, straalde hij, ik kan water in wijn veranderen. En zo geschiedde. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien. Jezus is tot grote mirakels in staat. Meldt het je Poolse buurman.
En noe snel op hoes an.
Groeten Naober Connie en Hans
Sta me toe het Klingon-perspectief te tonen: zodra een Klingon niet meer in staat is glorious en met honour zich te tonen voor battle, heeft zijn leven geen zin meer en moet een familielid (bij voorkeur de oudste zoon) hem het rituele mes aanreiken waarop hij zich doodsteekt, hierna veegt de zoon het bloed van pa aan een ritueel sjaaltje. Da's andere koek!
Nu snap ik ook wel dat zoiets voor onze Poolse kornuit (met baard ook?) weinig soelaas biedt, hij bekijkt immers alles door zijn christelijke bril, voor hem is er geen ander perspectief dan hopen en geloven en misschien volgt er dan wel enige loutering hierna. Zo van: hop! jongens, kom, we gaan er vanuit dat het systeem zus-en-zo in elkaar steekt en klampen ons daaraan vast, mocht het werken, zijn we allen verlost, maar zeker weten doen we eigenlijk niets.
Een reactie posten