Een dag uit het leven van David Windvaantje
Behalve om te weten te komen hoe het met mij gaat - ik heb leukemie - kan je hier ook terecht voor vrolijkheid en wetenschap.
Beide kan je ook zelf bijdragen door te klikken op 'reacties' onder een bericht.
Ik wil naar huiuiuis. Maar die misselijkheid blijft zo hangen. Wel ben ik sinds gisteren dapper wat aan het proberen te eten en zijn er wat zaken van mijn infuus omgezet in pil. Dat is de bedoeling, want ik moet met een zaakje pillen naar huis en die moet ik binnen kunnen houden. Dus ik doe braaf mijn best maar het valt niet mee. Maar ik wil, ik wil!
Hoe wordt je bloed- en stamceldonor?
Voor uitgebreidere informatie over stamceldonatie, kijk hier en hier!Nu er voor mij naar beenmerg (stamcellen) wordt gezocht blijkt maar weer hoe fijn het is dat andere mensen dat beschikbaar willen stellen.
Jij kan dat ook! Al ben je misschien geen match met mij, dan wel met iemand anders. Zonder donoren kan het cirkeltje niet rond komen. Barbra-Joy zocht het voor mij uit:
Ik stond al ingeschreven bij de bloedbank en heb even opgezocht wat iemand die beenmergdonor (heet eigenlijkstamceldonor) zou moeten doen. (Dit ga ik dus zelf ook doen). In het kort:
Wat gebeurt er als ik mij heb aangemeld als stamceldonor?
Nadat u een verklaring hebt ondertekend waarin u zich bereid verklaart stamceldonor te willen worden, worden enkele buisjes bloed bij u afgenomen voor de bepaling van uw HLA-bloedgroepen. Onder een codenummer worden, via de registratie door de Nederlandse Stichting Europdonor, uw gegevens opgenomen in het wereldwijde bestand en dan is het afwachten of men ooit stamceldonor zal worden voor een patiënt ergens in de wereld. De kans is namelijk ook één uit duizenden, dat de HLA-typering van een patiënt bij de uwe past. Natuurlijk kunt u gewoon op de gebruikelijke manier doorgaan met het geven van bloed of plasma.
Kortom, je hoeft slechts een paar buisjes te geven (kan ook 's avonds in 1 van de centra) en mocht je ooit iemands leven kunnen redden, dan wordt er contact met je opgenomen. De echte donatie kan tegenwoordig ook met beinvloeding van medicijnen, dan is narcose niet meer nodig. En met narcose ben je dan uiteindelijk hooguit een dag in het ziekenhuis. Dat valt dus best mee.
19 opmerkingen:
dag lieve broer
(ik hoef t niet te typen, iedereen denkt er vanzelf wel konijn achter toch?)
21 maart mag je weer misselijk zijn!
dan is de efteling weer open en alle achtbanen ook! en reken maar dat ik je meesleep! gheghe
maar met dat in het vooruitzicht vind ik dat je nu wel weer eens mag stoppen met dat misselijke gedoe!
klaar ermee.
dus!
kus!
ik zou gewoon misselijk blijven. de efteling??? daar krijg je problemen van , ook tussen de oren.
Lebbow, past altijd goed op.
beste david ik ben blij voor jou en binkie dat je lichaam goede cellen aanmaakt dat misselijk zijn is hartstikke vervelend maar het gaat over hoor en dan op naar huis ik ben nu alweer 1 maand thuis maar nog smaakt niet alles mij maar mijn bloed is goed over 3 weken weer een beenmergpunctie david nog even volhouden!!!! lieve groeten van christa bakker v.d.VU
Iets met laatste loodjes. Kom op lieverd, nog even!
Kus,
Karen
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is het meest misselijke ventje van het land?
Dat is Geert Wilders, sprak de spiegel, want die is nog veel misselijker dan jij.
gr, Gil maar en huil
Dag lieve fluffy bunny,
Wat naar dat dat spijsverteringsstelsel nog steeds zo moeilijk doet. Het heeft dan ook nogal wat klappen te verduren gehad. Ik leef met je mee, truly, madly, deeply do.. Eerlijk waar, zodra je weer kan genieten van voedsel ga ik zo'n ontzettend lekkere maaltijd voor jou en Binkie koken!
Nog een paar daagjes doorzetten daar in Rotterdam en dan lekker naar huiuiuis..
Liefs, dikke kus,
Hester
Hou vol lieve Dee, denk aan je!
Oooooooooooooooow David, het mag echt hoor, je mag écht zo naar huis, bijna dan, nog éééventjes, nog heeeel eventjes, gewoon nog écht maar heeeeeeel even, en anders kots je toch gewoon over de zuster heen, moet je eens kijken hoe gauw je naar huis mag hehehe.
Raar hoor, dit wachten, een soort gestolen tijd: tijd die stil staat omdat je maar niet mag vertrekken zeg maar, en waarin je ook niks onderneemt omdat nou ja, daarom.
Terwijl wij maar staan te roepen aan de kant van "toe maar Daaf, hou vol, maar wacht nog even, het komt wel goed, heus, we denken aan je! En jij denkt aan die klote scheidsrechter met dat starpistool in zijn hand en waarom schiet ie nou niet?
Eén ding: tijd is raar. Nu lijkt het een eeuwigheid, als je straks thuisgekomen terugkijkt naar dit moment is het maar even, lijken het misschien wel secondes.
Dus neem alvast een voorschot op straks, denk je in wat je thuis aan het doen bent als je aan dit moment terugdenkt: zit je dan lekker op de bank chippies te eten, of ben je met Binkie door Amsterdam Noord aan het fietsen, heb je ineens een nieuwe hobby, vissen bijvoorbeeld (vanwege dat neiuwe bloed?) Haha David die aan het vissen is, dat wil ik zien!
xxx
Doris
Hoi David hier de neef en nicht van Christa Bakker we denken veel aan je en kletsen vaak over je hopen dat je weer snel op je brommertje mag stappen hou vol!! en het allerbeste.
Bep en Alfred
Toen ik een kleine jongen was, ik denk vijf jaar oud
Wilde mijn moeder, de danseres Margot Fonteyn
Dat ik op een feestje, waarop alleen maar hoge mensen uit de cultuur en politiek waren
Dat ik een spagaat zou maken, zo'n spreidsprong plat op de grond
En, ik wilde 't wel proberen maar ik was, ik was, ik was...
Iedereen stond in een kring, en ik werd zo bang
Ik voelde me toch al niet zo prettig want m'n vriendinnetje, van vier, had het die ochtend juist uitgemaakt
Ze zei dat onze verhouding in een dal geraakt was en dat we elkaar een paar jaar maar niet moesten zien
En ik vond dat zo erg, maar ik kon niks zeggen want
't Was een heel druk feestje en iedereen stond om mij heen
En mamma zei: "Nu gaat de kleine Buster de spagaat doen en we gaan allemaal kijken"
Ik zei: "Mamma, ik heb nog nooit een spagaat gedaan, ik ben, ik ben nog maar vijf jaar oud"
"Doe wat ik zeg", zei mamma "we staan niet voor de kat z'n kut naar je te kijken"
En ze pakte me op, maar ik, ik...
Ik trilde en ik beefde en ik smeekte: "Mamma, zet me neer"
Maar mamma wierp me de lucht in en brulde: "Kijk eens wat mijn Buster kan"
En ik vloog wel vier meter de lucht in
"Vang me op", schreeuwde ik van boven. "Mamma, vang me op"
"Je moet het zelf doen. Je kan 't", krijste mamma
Ik zei: "Ja, ik kan het wel maar, maar, maar ik..."
Ik kwam op het hoofd van een oudere vrouw terecht
En die vrouw, die brak haar nek
Mamma zei: "Rotjongen, het is jouw schuld. Kijk eens wat je hebt gedaan.
Je hebt de nek gebroken van prinses Antoinette. Ga onmiddellijk naar je kamertje"
En ik vond dat reuze onrechtvaardig, maar ik kon gewoon niks zeggen
Ik, ik, ik, ik...
Hij was behoorlijk misselijk
Jij bent behoorlijk misselijk
Gewoon behoorlijk misselijk
Kom op Daaf! Je bent er bijna!
Judas en Mathieu.
Dag David en Binky,
Ik ga vandaag voor jullie de meest geurige kaarsen branden. Hopelijk maakt die geur je verblijf bij Daniel wat draaglijker.
Volhouden jongen, hou je taai wij denken aan jou en jullie.
Groeten 's Gravenmoer.
Hallo David
Jij kent mij niet en ik jou ook niet maar ik ken je vader en trouwens ook je moeder. Van je vader kreeg ik het adres van je weblog en ik lees daar vaak in (op?). Je schrijft erg goed hoor! Kun je me vertellen waar jij jouw humor vandaan haalt? Ik wil daar ook een vaatje van!
Groet en sterkte!
Gerty Louppen
Lieve David, Eindelijk weer een berichtje van jou. Het druipt dan wel van de misselijkheid maar goed. Wees blij dat je geen meisje bent, wist je dat er sommige vrouwen zijn die tijdens de zwangerschap 9 maanden lang boven de dichtsbijzijnde emmer hangen.... houd vol David je gaat het redden!!! Sterkte, heel veel sterkte want misselijkheid vind ik ook onverdraagbaar. Dus meelevende groetjes uit Leusden van Klaas
huis is ook niet alles hoor. daar moet je weer de vaat doen (of doet binky dat), de vloer stofzuigen (of doet binky dat), de wc schoonmaken (of doet binky dat) en de tv afstoffen (of doet binky dat).
aan de andere kant. je kan natuurlijk ook een schoonmaker nemen.
oke, doe dat maar.
kus!
Hè Daaf,
Is je favoriete zuster geen goede afleiding? Een goed gesprek over godsdienst of orthodox atheisme wil volgens mij ook nog wel eens de focus van de misselijkheid weghalen.
Zelf ook al weer een klein weekje op bed liggend heb ik geen zuster om een beetje verliefd op te zijn, maar vermaak ik me met de jou ongetwijfeld bekende heerlijke BBC quiz QI met de ongeevenaarde Stephen Fry, zoals op
http://www.youtube.com/watch?v=piN3UANS2ig , dat doet werkelijk alles even vergeten. Waar die Engelsen zo goed in zijn wat volgens mij Nederlanders nooit echt zullen kunnen: wit.
Even een sprintje trekken qua spijsverteringsherstel, misselijkheid en bloed, en dan snel naar huis en terug naar het levensgenieten.
We hebben vanavond geheel in jouw traditie een heftig experimentele Gorilla neergezet met de 2tjes van TVA, en ik moest na afloop even aan je denken.
Morgen de repetitie voor de CatchImpro van het festival en 's avonds de try-out van de festivalgroep Guilty Pleasures.
Wel raar zo zonder jou maar volgend jaar ben je er weer bij!
Anja
Gedichie
Knibbel knabel knuisje wie knabbelt daar aan mijn huisje aan de pepperkoek en de marsepein?
dat zal kleine David zijn.
Die boef die schurk hij loopt weer rond
weer hip behaard en heel gezond
grts Lars
'Thuis' is een zwaar overschat concept.
Bedenk eens even wat er nu allemaal voor je gebeurt en waar je zelf allemaal weer aan moet denken cq wat je zelf allemaal weer moet doen:
- bij het opstaan: zelf plassen (weet niet of je zo'n verdomd handig katheter hebt gehad, maar je hoeft echt -heel easy- nergens meer heen!), verwarming aan, koffie zetten, tafel dekken.
- dan zelf denken aan medicatie (je hebt niet meer van die gezellige plastice potjes met single- uitknijppillenstrips)
- iets bedenken om te doen tot de lunch (waarschijnlijk ongewenst bezoek tegenhouden, want iedereen denkt dat ze je nu de hele dag kunnen lastig vallen; TIP 1: stel een thuisbezoekuur in!)
- zelf stukje buiten wandelen; maar ja, dit is wel Amsterdam natuurlijk en je bent een makkelijk doelwit de eerste dagen; dus portemonnee thuis laten! (was TIP 2)
- iets te eten laten organiseren. en dan komt de keuze-stress weer om de hoek. In een ziekenhuis is dat i.h.a. heel simpel; gewoon kruisjes zetten (weet niet of ze bij jou al 'meals on wheels'hebben; is een nieuw voedingsconcept in ziekenhuizen waar je echt kunt kiezen. Is dus tamelijk beroerd vor al die mensen die toch al niet kunnen kiezen bij buffetten...)
M.a.w. zorg dat je thuis ook zo'n kruisjesformulier hebt de eerste dagen, om de overgang niet te heavy te laten zijn = TIP 3!
- en dan 's avonds wederom denken aan medicatie, en jezelf te rusten leggen...zonder het zo nu en dan rustgevende gepiep van een infuuspomp, zonder rondlopend volk, zonder lastige rochelende patienten naast je...kortom; wel erg rustig...Moet je ook weer aan wennen. Dus: vraag Binky of je de eerste week om 03.00 u de wekker zet en aan je vraagt: alles naar wens meneer D? =TIP 4!
Dus: geniet er nog maar ff lekker van!
Toegegeven, toen ik in december na slechts 4 dagen ziekenhuis thuiskwam was mijn -beperkte-we bekijken alles nog steeds in perspectief natuurlijk- misselijkheid en hoofdpijn binnen twee uur weg... Maar da's vast een uitzondering.
HOU VOL!
Henk
Lieve David,
Ik wens jou en Binkie een bijzonder, gezond en gelukkig 2008 (ja het mag nog steeds) met miljarden nieuwe gezonde cellen. Misselijk zijn is afschuwelijk, ik durf me niet eens voor te stellen hoe het is om al weken misselijk te zijn. Gelukkig ben je een taaie!
Hele dikke kus Hanneke
Een reactie posten