Een dag uit het leven van David Windvaantje
Behalve om te weten te komen hoe het met mij gaat - ik heb leukemie - kan je hier ook terecht voor vrolijkheid en wetenschap.
Beide kan je ook zelf bijdragen door te klikken op 'reacties' onder een bericht.
Het grootste medicijn tegen mijn droefenis van gisteravond hebben ze uit de kast gehaald: Binkie is overgekomen en heeft een nachtje bij me geslapen. Lekker samen, het was zo fijn en ik was er zo even aan toe! Dus vandaag ging het best een heel stukje beter met me en ook met Binkie.
Zo lief van de verpleegster dat ze doorhad dat ik me alleen voelde en dat daar ook echt iets aan gedaan kon worden.
Verschillende leuke verhalen die jullie me vandaag emailden/blogden/smsten droegen er ook nog aan bij dat ik me vandaag opgewekt voelde.
De professor is overigens niet ongerust om me en kon goed uitleggen waarom. Zodra mijn beenmerg weer op gang komt, ga ik hier ook weer van herstellen. Hij vermoedt dat dat binnen nu en een week zal gebeuren.
En dan nog eens iets, ik heb een nieuw soort antibioticapillen gekregen waarvan 'je mogelijk wat van kan gaan hallucineren'. Het gebeurt vooralsnog niet als ik mijn ogen open heb maar zodra is ze sluit of slaap dan volgende de wonderlijkste gebeurtenissen elkaar in rap tempo op. Bizar gewoon!
Hoe wordt je bloed- en stamceldonor?
Voor uitgebreidere informatie over stamceldonatie, kijk hier en hier!Nu er voor mij naar beenmerg (stamcellen) wordt gezocht blijkt maar weer hoe fijn het is dat andere mensen dat beschikbaar willen stellen.
Jij kan dat ook! Al ben je misschien geen match met mij, dan wel met iemand anders. Zonder donoren kan het cirkeltje niet rond komen. Barbra-Joy zocht het voor mij uit:
Ik stond al ingeschreven bij de bloedbank en heb even opgezocht wat iemand die beenmergdonor (heet eigenlijkstamceldonor) zou moeten doen. (Dit ga ik dus zelf ook doen). In het kort:
Wat gebeurt er als ik mij heb aangemeld als stamceldonor?
Nadat u een verklaring hebt ondertekend waarin u zich bereid verklaart stamceldonor te willen worden, worden enkele buisjes bloed bij u afgenomen voor de bepaling van uw HLA-bloedgroepen. Onder een codenummer worden, via de registratie door de Nederlandse Stichting Europdonor, uw gegevens opgenomen in het wereldwijde bestand en dan is het afwachten of men ooit stamceldonor zal worden voor een patiënt ergens in de wereld. De kans is namelijk ook één uit duizenden, dat de HLA-typering van een patiënt bij de uwe past. Natuurlijk kunt u gewoon op de gebruikelijke manier doorgaan met het geven van bloed of plasma.
Kortom, je hoeft slechts een paar buisjes te geven (kan ook 's avonds in 1 van de centra) en mocht je ooit iemands leven kunnen redden, dan wordt er contact met je opgenomen. De echte donatie kan tegenwoordig ook met beinvloeding van medicijnen, dan is narcose niet meer nodig. En met narcose ben je dan uiteindelijk hooguit een dag in het ziekenhuis. Dat valt dus best mee.
8 opmerkingen:
het logeerverhaal ontroert me erg.
geweldig!
liefs
Wat goed dat jullie het zo fijn samen hebben gehad. En voor als je even niet hallucineert, www.fantasymoguls.com - de voetbalpoule voor filmnerds!
Yo gozer, check die site: http://www.tafelvoetbal.nl/
En voornamelijk die filmpjes! Die arial shot krijg je de volgende keer om je oren!!!
:)
vitamine B voor D hoera voor het ziekenhuis!
Het moet ergens in 1971 zijn geweest dat ik met een vertegenwoordiger van het bedrijf waar ik toen werkte door het landschap van Frankrijk reed. Een van de klanten die we toen bezochte was moeilijk bereikbaar. Over veldwegen, door bossen, over karrensporen kwamen we bij de boerderij. Het eerste wat me opviel was een gloednieuwe trekker met een joekel van een gloednieuwe bermmaaimachine eraan. Daar omheen was het een zooi, troep, rotzooi. De boer komt naar buiten,we moesten mee eten. In een donkere keuken, aan een lange tafel die allang niet meer schoon gemaakt was zaten we met een man/vrouw of tien. Minstens acht van die verwilderde types. Twee grote pannen op tafel en je kreeg een vork om mee te pikken uit een grote pan. Geen bord, geen niks. Wel wijn, veel wijn. Jaren later liep ik door het Van Gogh museum en zag dat iemand ons toen geschilderd heeft. Over hallucineren gesproken.
Lebbow, nog altijd een beetje een raar in het hoofd.
Hoera voor het medicijn Binkie!
kus van Maaike
Lieve David en Binkie,
Wat een ontzettend geweldig gebaar van het ziekenhuis om hier rekening mee te houden. Je beschrijving klinkt ook zo lief en blij...hartstikke fijn voor jullie allebei. Maken ze hier een wederkerend weekendritueel van of vraag je dan teveel??? Ik hoop het voor jullie. Blij ook dat je zoveel opgewekter klinkt hierdoor. Ga zo door en hou vol David!!! En Binkie natuurlijk!!! Groetjes, Klaas
mooi verhaal dat binkie mag logeren. tof van de verpleegkundige. tof voor jullie.
x
Een reactie posten