Een dag uit het leven van David Windvaantje

Behalve om te weten te komen hoe het met mij gaat - ik heb leukemie - kan je hier ook terecht voor vrolijkheid en wetenschap.

Beide kan je ook zelf bijdragen door te klikken op 'reacties' onder een bericht.

Proudly sponsored by

woensdag 7 november 2007

Dag 17

Vanochtend werd ik gebeld vanuit Jakarta. Het was mijn vroegere kinderarts die mij een dikke 24 jaar in de VU onder zijn hoede heeft gehad. Hij is inmiddels met pensioen, of zoals dat zo mooi heet, met emeritaat, maar doet nog wel steeds een project in Indonesië en was daar samen met een collega uit Rotterdam die hem van mijn situatie vertelde. Prachtig toch dat hij me meteen belde!

Verder is de situatie hier vrij onveranderd. Mijn maag en darmen spelen nog steeds flink op en worden er met morfine met wisselend succes onder gehouden. Verder ben ik na een bezoekuur meestal bekaf en dan slaap ik een stukje. Het is dus niet zo dat ik 'er nauwelijks iets van meekrijg' zoals Roemer voor me hoopte, maar door de verdoving en de antimisselijkheidsmedicatie blijft het grotendeels te doen, alhoewel één keer op en neer naar de wc een uitputtende expeditie blijft. Maf is dat toch, ik voelde me opperbest toen ik aan deze tweede kuur begon, maar dat gevoel was toch wel heel snel over. Toch denk ik dat, zodra het herstel zich weer gaat inzetten, ik ook weer snel kan opkrabbelen. Voor nu blijft het wachten. Ik heb nog geduld over.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

kroko leeft iedere dag mee
lieve david

Anoniem zei

Zo te lezen heb je meer geduld dan ik. :-/

Ik hoop zo dat het heel snel beter met je gaat, want dat je een sterke en bijzondere jongen bent die ongelofelijk veel aankan, dat weten we nou wel, dat hoeft echt niet meer bewezen te worden. Je verdient nu weer gewoon een stukje als vanouds levensgenieten-zoals-David-dat-alleen-kan. Dus of alles in je lichaam het gvd maar weer eens gewoon wil doen zoals het hoort (behalve die leuko's dan misschien).

Kortom: sterkte, sterkte, sterkte, jong. Letterlijk. Ik ben nog steeds met mijn radiouitzending voor je bezig, maar kennelijk zijn mijn positieve vibes ongeveer net zo effectief geweest als die van Jomanda, totnogtoe. Ik had nochthans op meer resultaat gehoopt... al is een Jakartaans telefoontje misschien een begin. En dat snelle opkrabbelen, daar hou ik de hele godvergeten kosmos aan, dus dat gaat komen!

ik bel morgen nog even.

Anoniem zei

Hoi David, gewoon een berichtje uit Leusden....'t is dan wel niet Jakarta maar de beste wensen zijn er niet minder om. Mijn lieve deugd wat moet jij van diep komen. Sneu om dit van de zijlijn allemaal te lezen. Ik hoop dat de langverwachte verbetering zich spoedig in zal zetten. En als jij eenmaal aan de opwaartse spiraal begint ben je vast niet meer te stuiten. Heel veel sterkte maar weer en de groetjes aan paps en mams!
Dag David, zet 'm op!! Liefs, Klaas

Evelien zei

yo! houd vol! vast eten is ook niet alles! (heb je wel een stukje chips in je keel gehad, vastzittend en al? of een stukje spinazie tussen je tanden, die je er maar niet uit krijgt? of drie dagen lang een knoflookadem? allemaal geen last van nu!)

Het grote feest

Voor iedereen die bij het grote feest op 30 juni aanwezig was, of had willen zijn:

De opnames van Revive the Five zijn vanaf nu te downloaden! Klik hier!

Ernestien heeft foto's gemaakt! Klik hier!

Hoe wordt je bloed- en stamceldonor?

Voor uitgebreidere informatie over stamceldonatie, kijk hier en hier!

Nu er voor mij naar beenmerg (stamcellen) wordt gezocht blijkt maar weer hoe fijn het is dat andere mensen dat beschikbaar willen stellen.

Jij kan dat ook! Al ben je misschien geen match met mij, dan wel met iemand anders. Zonder donoren kan het cirkeltje niet rond komen. Barbra-Joy zocht het voor mij uit:

Ik stond al ingeschreven bij de bloedbank en heb even opgezocht wat iemand die beenmergdonor (heet eigenlijk
stamceldonor) zou moeten doen. (Dit ga ik dus zelf ook doen). In het kort:

Wat gebeurt er als ik mij heb aangemeld als stamceldonor?

Nadat u een verklaring hebt ondertekend waarin u zich bereid verklaart stamceldonor te willen worden, worden enkele buisjes bloed bij u afgenomen voor de bepaling van uw HLA-bloedgroepen. Onder een codenummer worden, via de registratie door de Nederlandse Stichting Europdonor, uw gegevens opgenomen in het wereldwijde bestand en dan is het afwachten of men ooit stamceldonor zal worden voor een patiënt ergens in de wereld. De kans is namelijk ook één uit duizenden, dat de HLA-typering van een patiënt bij de uwe past. Natuurlijk kunt u gewoon op de gebruikelijke manier doorgaan met het geven van bloed of plasma.

Kortom, je hoeft slechts een paar buisjes te geven (kan ook 's avonds in 1 van de centra) en mocht je ooit iemands leven kunnen redden, dan wordt er contact met je opgenomen. De echte donatie kan tegenwoordig ook met beinvloeding van medicijnen, dan is narcose niet meer nodig. En met narcose ben je dan uiteindelijk hooguit een dag in het ziekenhuis. Dat valt dus best mee.