Een dag uit het leven van David Windvaantje
Behalve om te weten te komen hoe het met mij gaat - ik heb leukemie - kan je hier ook terecht voor vrolijkheid en wetenschap.
Beide kan je ook zelf bijdragen door te klikken op 'reacties' onder een bericht.
Wat hebben deze steden gemeen?
Eigenlijk niets.
Denver is een uit de klauwen gegroeide provinciestad, waar op het hostel na weinig interessants te beleven viel. In het hostel waar ik verbleef kwam ik de keerzijde van de Amerikaanse samenleving tegen. Een Ex-drugsverslaafde die zijn leven weer enige zingeving wilde geven na een lange periode van veel harddrugs en de bijbehorende ellende. Een kamergenoot die werkte in een garage om auto's naar zijn plek te rijden. Hij was daarmee echter tijdelijk gestopt om enige maanden bij zn zus te verblijven. Om toch enige inkomsten te hebben had hij zn kamer verhuurd aan een vriend. Toen hij echter terugkwam bleek deze vriend zijn appartement en de daarbij behorende bezittingen in ene te hebben 'overgenomen' en was hij van het ene op het andere moment dakloos.
Vancouver en Vancouver Island zijn qua natuur en klein stukje paradijs op aarde. Daarbij zijn de mensen ook nog eens heel hartelijk en gastvrij waardoor ik me daar enorm heb vermaakt. Men houdt er veel van de natuur en sport, zodoende ben ik veel wezen hiken (beklimmen van rotsachtige bergen) en discgolfen (frisbeevariant van golf dat wordt gespeeld in het bos). Daarnaast jamt men er graag waardoor ik voor het eerst veel gemusiceerd heb met andere muzikanten. Tot slot heft men er graag veel belasting op sigarretten, waardoor ik diep in de buidel heb moeten tasten voor een enkele 'package of gold'.
San Francisco ziet er prachtig uit, maar daarover kan ik op het moment nog weinig vertellen, omdat ik er pas net ben gearriveerd.
groetjes milan
Hoe wordt je bloed- en stamceldonor?
Voor uitgebreidere informatie over stamceldonatie, kijk hier en hier!Nu er voor mij naar beenmerg (stamcellen) wordt gezocht blijkt maar weer hoe fijn het is dat andere mensen dat beschikbaar willen stellen.
Jij kan dat ook! Al ben je misschien geen match met mij, dan wel met iemand anders. Zonder donoren kan het cirkeltje niet rond komen. Barbra-Joy zocht het voor mij uit:
Ik stond al ingeschreven bij de bloedbank en heb even opgezocht wat iemand die beenmergdonor (heet eigenlijkstamceldonor) zou moeten doen. (Dit ga ik dus zelf ook doen). In het kort:
Wat gebeurt er als ik mij heb aangemeld als stamceldonor?
Nadat u een verklaring hebt ondertekend waarin u zich bereid verklaart stamceldonor te willen worden, worden enkele buisjes bloed bij u afgenomen voor de bepaling van uw HLA-bloedgroepen. Onder een codenummer worden, via de registratie door de Nederlandse Stichting Europdonor, uw gegevens opgenomen in het wereldwijde bestand en dan is het afwachten of men ooit stamceldonor zal worden voor een patiënt ergens in de wereld. De kans is namelijk ook één uit duizenden, dat de HLA-typering van een patiënt bij de uwe past. Natuurlijk kunt u gewoon op de gebruikelijke manier doorgaan met het geven van bloed of plasma.
Kortom, je hoeft slechts een paar buisjes te geven (kan ook 's avonds in 1 van de centra) en mocht je ooit iemands leven kunnen redden, dan wordt er contact met je opgenomen. De echte donatie kan tegenwoordig ook met beinvloeding van medicijnen, dan is narcose niet meer nodig. En met narcose ben je dan uiteindelijk hooguit een dag in het ziekenhuis. Dat valt dus best mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten