Een dag uit het leven van David Windvaantje
Behalve om te weten te komen hoe het met mij gaat - ik heb leukemie - kan je hier ook terecht voor vrolijkheid en wetenschap.
Beide kan je ook zelf bijdragen door te klikken op 'reacties' onder een bericht.
Het is me nu dan toch eindelijk gelukt, ik ben dakloos.
Tijdens een vrolijke fietstocht in een onovergoten park is het me gelukt om de sleutels kwijt te raken van het appartement waarin ik verblijf. Dit maakte mij dus tot een dakloze, overgeleverd aan de grillen van de straat.
Het is vanaf nu slapen in een kartonnendoos. Een kartonnendoos, vraagt u zich af, een kartonnendoos? ja een kartonnendoos. Maar niet zomaar een kartonnendoos, neen, de daklozen in NY, zijn, net als op velerlei andere vlakken, hun tijd ver vooruit. Nee, de New Yorkse zwerver beschikt over kartonnendozen met super hippe i-books en supersnelle internetverbindingen. Daarnaast staat er een enorme koelkast en kun je er prima eten/slapen/koken/douchen.
Maar hoe is dat dan het leven op de straat, zult u denken, nou hieronder volgt een kleine impressie. Daar ik over een nogal impressionistisch fotoapparaat beschik is dit ook terug te zien in de foto's zelf.
Goed. Is het leuk, leven op de straat? Jazeker. Het is fantastisch.
Je maakt er van alles mee, je kunt het zo gek niet bedenken. Eigenlijk veel te veel om op te noemen. Zeker voor dit blog.
Ik wil het hierbij laten.
milan
Hoe wordt je bloed- en stamceldonor?
Voor uitgebreidere informatie over stamceldonatie, kijk hier en hier!Nu er voor mij naar beenmerg (stamcellen) wordt gezocht blijkt maar weer hoe fijn het is dat andere mensen dat beschikbaar willen stellen.
Jij kan dat ook! Al ben je misschien geen match met mij, dan wel met iemand anders. Zonder donoren kan het cirkeltje niet rond komen. Barbra-Joy zocht het voor mij uit:
Ik stond al ingeschreven bij de bloedbank en heb even opgezocht wat iemand die beenmergdonor (heet eigenlijkstamceldonor) zou moeten doen. (Dit ga ik dus zelf ook doen). In het kort:
Wat gebeurt er als ik mij heb aangemeld als stamceldonor?
Nadat u een verklaring hebt ondertekend waarin u zich bereid verklaart stamceldonor te willen worden, worden enkele buisjes bloed bij u afgenomen voor de bepaling van uw HLA-bloedgroepen. Onder een codenummer worden, via de registratie door de Nederlandse Stichting Europdonor, uw gegevens opgenomen in het wereldwijde bestand en dan is het afwachten of men ooit stamceldonor zal worden voor een patiënt ergens in de wereld. De kans is namelijk ook één uit duizenden, dat de HLA-typering van een patiënt bij de uwe past. Natuurlijk kunt u gewoon op de gebruikelijke manier doorgaan met het geven van bloed of plasma.
Kortom, je hoeft slechts een paar buisjes te geven (kan ook 's avonds in 1 van de centra) en mocht je ooit iemands leven kunnen redden, dan wordt er contact met je opgenomen. De echte donatie kan tegenwoordig ook met beinvloeding van medicijnen, dan is narcose niet meer nodig. En met narcose ben je dan uiteindelijk hooguit een dag in het ziekenhuis. Dat valt dus best mee.
Tijdens een vrolijke fietstocht in een onovergoten park is het me gelukt om de sleutels kwijt te raken van het appartement waarin ik verblijf. Dit maakte mij dus tot een dakloze, overgeleverd aan de grillen van de straat.
Het is vanaf nu slapen in een kartonnendoos. Een kartonnendoos, vraagt u zich af, een kartonnendoos? ja een kartonnendoos. Maar niet zomaar een kartonnendoos, neen, de daklozen in NY, zijn, net als op velerlei andere vlakken, hun tijd ver vooruit. Nee, de New Yorkse zwerver beschikt over kartonnendozen met super hippe i-books en supersnelle internetverbindingen. Daarnaast staat er een enorme koelkast en kun je er prima eten/slapen/koken/douchen.
Maar hoe is dat dan het leven op de straat, zult u denken, nou hieronder volgt een kleine impressie. Daar ik over een nogal impressionistisch fotoapparaat beschik is dit ook terug te zien in de foto's zelf.
Goed. Is het leuk, leven op de straat? Jazeker. Het is fantastisch. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten